Een veel gemaakte valkuil is je gedrag willen veranderen in veel te grote stappen. En als het niet lukt te denken “Zie je wel, het lukt toch niet”, “Het gaat me nooit lukken”. Een thema wat we bij Koers vaak zien bij cliënten.
Het lijkt zo simpel en basaal: hoe meer je focust op het proces en de kleine vooruitgang, hoe meer tevredenheid en resultaat. Maar dat kost tijd, en dus geduld en vertrouwen. En dat is nu juist datgene wat mensen die begeleiding zoeken kwijt zijn. Mensen willen van dat vervelende gevoel af, ze willen de grip weer terug op hun leven en op hun gevoel, en liever niet accepteren dat het leven anders is gelopen.
Een mooie manier om die grip en dat vertrouwen te boosten is door te werken met positieve psychologie en met registratie opdrachten zoals;
🎯 Welk cijfer geef je aan je energielevel vandaag (0-10)? Hoe lukt het jou om deze week op dat cijfer te blijven? Wat gaat je daarbij helpen? (Niet de focus op vooruitgang: stilstand is vaak ook al winst en het maakt je bewust van wat je al goed doet in het hier en nu)
🎯 Wat gaat er al goed? En wat is jouw bijdrage daarin? Welke kwaliteit zet je daarvoor in van jezelf?
🎯 Hoe zou je opmerken dat je een half punt vooruitgang boekt (lijf, gedrag, gevoel, gedachtes)? In de meeste ruime inschatting: in hoeveel weken gok je dat dit SOWIESO lukt? Wat zijn de makkelijkste dingen die jou gaan helpen om dat doel te halen?
🎯 Hoe kun je het op de plek waar je nu bent zo prettig en comfortabel mogelijk maken (in plaats van daar zo hard mogelijk weg te willen zijn)? Wat zou jouw meest vriendelijke vriend je daarin adviseren?
